AAN: Derk van der Pol
CC: Ondernemen als way of life
ONDERWERP: Ondernemen is een zoekproces

Lieve Derk,

Het plezier dat jij beleeft van in de spotlight staan als acteur; ik kon me er weinig bij voorstellen. Dat is met jouw laatste brief verandert door wat je schrijft over acteren en de paralellen die jij ziet met ons werk. Hoe geloofwaardigheid, overtuiging en improviseren een rol spelen. Ik denk dat overtuigen alleen maar kan vanuit geloofwaardigheid, als acteur, als adviseur, als journalist… en als mens. Ik herken zeker ook wat je schrijft over improviseren en het belang van ‘in het moment’ zijn. Bij mij helpt juist een goede voorbereiding om in het moment te zijn. Al gaat een gesprek of interview alle kanten op, in mijn hoofd zit dan een lijn die als richting dient. Ik kan daardoor meebewegen met de ander, improviseren, en tegelijkertijd sturing houden.

Mijn beeld van ondernemerschap is dat je weet wat je wilt en daar doelgericht naartoe werkt. Maar míjn ondernemerschap is vooral een zoekproces.

Je doet het toch omdat je het zelf wil?
Doordat ik jou schrijf, móet schrijven, gebeurt er iets interessant. Ik wordt me bewust van wat ik doe, en niet doe, in het kader van ondernemen met organisatiejournalistiek. En de afgelopen weken had ik vooral last van wat ik níet doe. Waar ik plannen voor had gemaakt en ideeën voor had bedacht. Dat zijn er namelijk nogal wat. Van het portretteren van bestuurders in organisaties over hoe zij omgaan met niet-weten, twijfel en onzekerheid, tot het maken van portretten van creatieve ondernemers. En niet te vergeten de blogreeks over het thema niet-weten en wankelmoed. Oh, en dan is er óók nog ons idee om collega’s te interviewen. Allemaal geweldige ideeën. Die als doel hebben mijn nieuwsgierigheid te volgen en mijn organisatie journalistieke ambities uiting te geven. Het zit me dwars dat niet alles lukt. Ik ben deze dingen toch immers gestart omdat ik het zelf wilde?

Focus en resultaat
Dat is natuurlijk zo. En ik constateer twee dingen. Het eerste is dat het misschien een beetje véél dingen zijn. Hoewel het allemaal raakvlakken heeft met elkaar, mis ik focus. Wat toch wel handig is als je iets wil bereiken. Het tweede is dat het allemaal dingen zijn waarvan ik vind of heb bedacht dat er iets uit moet komen. Een brief, een blog, een artikel of op zijn minst een inzicht. Kortom; een resultaat. Maar misschien hoeft dan niet? Of nog niet meteen. Het is een kunst om niet teveel gericht te (willen) zijn op een eindresultaat of doel. Ik vraag me af: Ben ik te streng, of juist niet gedisciplineerd genoeg?

Ondernemen = zoeken
Mijn beeld van ondernemerschap is dat je weet wat je wilt en daar doelgericht naartoe werkt. Maar míjn ondernemerschap is vooral een zoekproces. Waarin ik blij instap op ideeën en projecten en moet constateren dat niet alles past. Of dat het toch een andere kant op gaat dan ik dacht. Of dat de timing niet handig is. Want o ja, dat was ik vergeten, ik zit ook nog eens midden in een verbouwing wat eigenlijk alle aandacht vraagt. Het voelt al met al tamelijk ongemakkelijk, dat ‘ondernemen’, kan ik je vertellen. Enerzijds heel graag groot dromen en werk willen maken van plannen en ideeën. En anderzijds juist niet te snel, teveel en alles tegelijk willen, maar dingen z’n beloop laten. Heb je tips hoe ik daar goed mee om kan gaan?

Het voelt al met al tamelijk ongemakkelijk, dat ‘ondernemen’, kan ik je vertellen.

Ik neem me in ieder geval voor niet álles tegelijk te willen doen. En ook: niet te focussen op wat me nog niet gelukt maar te kijken wat ik wel gerealiseerd heb. Zo had ik vandaag een prachtig gesprek met Merijn Scholte Albers, DJ en filmmaker over ondernemerschap en het creatieve proces van muziek maken. Het voelde meteen weer fantastisch om te doen: het gesprek, het doorvragen, het schrijven. Ondanks de stevige herfstwind fietste ik met een grote glimlach naar huis.

Lieve groet,
Mara