Aan: Mara Spruyt
Van: Derk van der Pol
CC: Ondernemen als way of life

Onderwerp: Meet and greet?

Een meet and greet met uiteraard een goede kop koffie erbij. Daar kun je bijna geen nee tegen zeggen. Zullen we dat organiseren?

Ha Mara,

Mijn lieve opa is vrij recent overleden. En dat is raar. Ik kan nog maar moeilijk wennen aan het besef dat ik het mijn leven lang zal moeten doen met enkel de dierbare herinneringen die ik aan hem heb. Niemand kon zo’n warme knipoog geven als hij. We hebben hem een mooi afscheid kunnen geven en het samenzijn met de familie was erg prettig. Hoe gek het ook is, er zit ook zoveel schoonheid in zoiets tragisch. De afgelopen week probeerde ik de (ondernemers)draad weer op te pakken. Het eerste wat ik deed was het lezen van en het mijmeren over jouw brief. Dat hielp.

Ondernemen zonder computers en smartphones
Hoe moet het vroeger zijn geweest om te ondernemen? Die vraag ontstond bij mij door foto’s van mijn opa die ik tegenkwam. Hij was namelijk directeur van het toenmalige familiebedrijf in de boter. Een ondernemer in een tijd zonder computers en smartphones. Hoewel deze technologische ontwikkelingen enorm helpend zijn om in de huidige tijd te ondernemen, moet het ergens ook wel lekker zijn geweest stel ik me zo voor. Geen mail waarin je een definitieve bevestiging krijgt, maar een ouderwetse en stevige handdruk.

Keuzes maken
Treffend wat je schrijft over de hedendaagse media en de rol van de journalist. Door al die technologische ontwikkelingen zijn er ook zo enorm veel kanalen en bronnen waar je nieuws vandaan kunt halen. Soms zie ik door de nieuwsstream het nieuws niet meer. Zo loop ik dan door het teruglezen haast achter de feiten aan. Het is dan ook de kunst om kritisch te zijn in wat je wel en niet leest en helaas kunnen we inderdaad niet alles weten. Wel kunnen we keuzes maken in wat we willen weten. Hoe ga jij daarmee om?

Storycatchers
Jouw verhaal over Zuid-Afrika leidt tot het sensibiliseren van een situatie die aandacht verdient. Door dat te benoemen, creëer je een platform voor het ‘andere’ verhaal. Dat is wat bij ons van belang is. Als organisatiejournalisten doorgronden wij alles wat er is binnen de organisatie. Juist ook verhalen waar weinig aandacht aan wordt besteed, brengen we onder de aandacht en we sensibiliseren dit. In feite zou je ons ook storycatchers kunnen noemen. We gaan met een visnet op pad om allerlei soorten vissen (lees: verhalen) te vangen en met elkaar in verbinding te brengen, zodat bestuurders die wereld inderdaad meenemen in hun besluitvorming. Gelukkig bestaat er voor ons niet zoiets als overbevissing.

Next move
Goed idee Mara, het is inderdaad tijd voor een next move. We schrijven elkaar nu veel over ons vak, en hebben al aardig uitgekristalliseerd wat we bedoelen en willen met organisatiejournalistiek. Het zou mij fantastisch lijken als we ook echt samen werk gaan maken. Dat is wat mij betreft een mooi streven voor 2017. Daarnaast zou ik heel graag onze lezers uitnodigen voor een gesprek hierover met ons. Een meet and greet met uiteraard een goede kop koffie erbij. Daar kun je bijna geen nee tegen zeggen. Zullen we dat organiseren? Leuk om samen nieuwe stappen te maken.

Weet je overigens wat mijn opa altijd zei als ik de deur uitging?

Dag lieve…